کلیاتی کلی در مورد زبان فرانسه در سه قسمت (قسمت اول) فرانسوی در رشت با سپانو ، یکی از بهترین تجربه ها را در اختیار زبان آموزان قرار می دهد. فرانسوی زبانی شیرین و دوست داشتنی با سابقه بسیار زیاد و همچنین یکی از پر طرفدارترین زبانها در ایران است به دلیل اینکه افراد برای مهاجرت به این زبان نیاز دارند و یا به دلیل اینکه این زبان زبان جاهای عاشقانه مانند کافه های پاریس، برج ایفل و از این دست عاشقانه ها می باشد آن را دوست دارند. ما در آموزشگاه زبان سپانو بهترین موسسه آموزشی در رشت همیشه تلاش می کنیم تا بهترین روش آموزش فرانسوی کلاس های خصوصی فرانسه، کلاس های عمومی فرانسه رشت را برای زبان آموزان و علاقمندان به فرانسوی فراهم نماییم. زبان فرانسوی _ قسمت اولزبان فرانسوی یا فرانسه یکی از زبانهای رومی است که به وسیلهٔ ۱۳۶ میلیون نفر در سراسر جهان به عنوان زبان مادری گویش میگردد. درحدود ۱۹۰ میلیون نفر، فرانسوی را به عنوان زبان دوم صحبت میکنند،و ۲۰۰ میلیون نفر دیگر هم آن را به عنون یک زبان دوم اکتسابی استفاده میکنند. اجتماعات گویشکننده به فرانسوی در ۵۷ کشور و قلمرو حضور دارند. اکثر گویشکنندگان بومی این زبان در فرانسهاند، که مبدأ این زبان است. بقیهٔ گویشکنندگان به طور عمده در کانادا، بهویژه کبک، نیو برانزویک و اونتاریو و نیز بلژیک، سوییس، لوکزامبورگ و مناطقی در ایالت مین آمریکا و. لوییزیانا حضور دارند. بیشتر افرادی که فرانسوی، زبان دوم آنهاست درآفریقای فرانسویزبان زندگی میکنند، که با تردید میتوان گفت تعداد آنها از گویندگان بومی بیشتر گشتهاست. گرچه زبان اسپانیایی بعد از زبان انگلیسی از نظر تعداد افرادی که به یک زبان واحد تکلم میکنند در مقام سوم قرار دارد (مقام اول متعلق به زبان چینی میباشد).طبقهبندی زبانشناختیفرانسوی یکی از زبانهای هند و اروپایی است بعدها از زبانهای رومیایی تأثیر گرفته است که در از زبان لاتین مشتق شده است، همچنانکه زبانهای ملی مانند ایتالیایی، پرتغالی، اسپانیایی، رومانیایی و زبانهای در اقلیت ازاوکسیتان تا ناپل و... چنین هستند. با این وجود نزدیکترین زبانهای وابسته به آن، زبانهای زبانهای اوییل و کرئولهای فرانسهپایه میباشد.موقعیت بینالمللیزبان فرانسوی، زبان رسمی ۲۹ کشور است، که بیشتر آنها در فرانسوی به La Francophonie (جوامع فرانسویزبان) معروفاند. همچنین یک زبان رسمی تمام دفاتر سازمان ملل و گسترهٔ وسیعی از سازمانهای بینالمللیاست. طیق اطلاعات اتحادیهٔ اروپا، ۱۲۹ میلیون (یا ۲۶٪ کل جمعیت اتحادیه)، در ۲۷ عضو، به فرانسوی گویش میکنند که از میان آنها، ۶۵ میلیون نفر گویشوران بومیاند و ۶۹ میلیون نفر ادعا میکنند که آن را یا به عنوان زبان دوم یا یک زبان خارجی صحبت میکنند و از این لحاظ، فرانسوی در ردهٔ سوم بیشترین گویشوران به عنوان زبان دوم قرار دارد (پس از انگلیسی و آلمانی). بیست درصد از اروپاییهای غیر فرانسویزبان، قادر به گویش فرانسویاند که تقریباً برابر ۱۴۵٬۶ میلیون نفرند.به علاوه، پیش از میانهٔ قرن ۲۰، فرانسوی به عنوان زبان سرآمد دیپلماسی در بین اروپاییان و نیروهای مستعمره و نیز به عنوان یک زبان بینالمللی در میان طبقات تحصیلکردهٔ اروپا گویش میشد.در نتیجهٔ جاهطلبیهای استعماری از قرن ۱۷ تا ۲۰، فرانسه به آمریکا، آفریقا، پلینزی، و حوزهٔ کارائیب معرفی شد.پیشینهٔ زبان فرانسویزبان فرانسوی نیز بهمانند زبانهای دیگر در طول تاریخ دچار تغییرات فراوانی شدهاست. کشور فرانسه در روزگار باستان بخش مهمی از سرزمینی پهناور در غرب اروپا به نام گُل بوده است. گلها به زبانی همخانواده زبان مردم بریتانیای باستان، یعنی کِلتها صحبت میکردند. رواج زبان کلتی در سرزمین گل تا قبل از هجوم رومیان ادامه داشت. این هجوم در قرن دوم قبل از میلاد صورت گرفت و رومیان بهتدریج زبان لاتین را در بین مردم فرانسه گسترش دادند. البته این زبان شکل متفاوتی از زبان لاتین اصیل داشت و همان زبانی نبود که در سنای روم بدان صحبت میگردید یا درنوشتار نویسندگان کلاسیک میآمد. این زبانِ سادهتر و بیقاعدهتر که معمولاً توسط سربازان و بازرگانان به فرانسویان آموخته میشد، گالو-رومن یا لاتین عامیانه لقب گرفت. زبان لاتین عامیانه نیز در امتداد زمان به زبان فرانسوی کهن تبدیل گشت.فرانسوی کهناین زبان در میان قرنهای ۹ تا ۱۴ میلادی در فرانسه رواج داشت. در واقع مردم فرانسه بهتدریج شروع به ایجاد تغییرات در زبان لاتین عامیانه نمودند. آنها کلمات لاتین را با حنجره و لهجه خود به شکل متفاوتی تلفظ کردند و برخی از حروف صدادار را برای تلفظ مشکل تشخیص دادند و آنها را از کلمه مورد نظر حذف نمودند. همچنین بسیاری از حروف صامت در کلمات که تأکید روی آنها کمتر بود از واژهها حذف میگردید.برای مثال کلمه chef (سرآشپز) و chief (رئیس) در فرانسوی کهن، ریشه در کلمه لاتین capute دارند. کلمه لاتین civitatem که به شهر رم اطلاق میشد، در فرانسوی کهن تبدیل به cité شد که به معنی شهر در حالت عام است. تغییرات بسیار زیادی که نظیر دو مورد پیشین انجام گرفتهبود، در قرن یازده میلادی کامل شد. این تغییرات اما در نواحی مختلف فرانسه به روشهای مختلفی صورت گرفت و لهجههای متفاوتی پدید آورد.در ابتدای قرن نهم، طایفهای بهنام پاریسیها در یک دهکده ماهیگیری به نام لوتیتا زندگی میکردند. این دهکده که در جزیرهای میان رودخانه سن قرار داشت، در گذر ایام ترقی کرد و به شهر پاریس تبدیل شد. در ابتدا لهجه مردم این دهکده که فرانسیان نام داشت، چندان پرطرفدار نبود تا اینکه در سال ۹۸۷، کُنت پاریس به نام هوگو کاپه به عنوان پادشاه، و پاریس به عنوان پایتخت فرانسه انتخاب گردید. از این پس لهجه فرانسیان که در دربار سلطنت بدان صحبت میشد، اهمیت سیاسی فراوانی پیدا کرد و سرانجام همین لهجه به عنوان زبان استاندارد فرانسوی انتخاب گردید. هر چند که تفاوت لهجهها در مناطق جنوبی شامل شهرهای نیس و مارسی و یا مناطق شمالی نظیر پیکارد و نورماندی باقیماند و حتی هنوز هم به قوت خود باقی است.با توجه به گسترش فرانسوی کهن در طول قرون ۹ تا ۱۴ میلادی، ذکر این نکته ضروری است که ادبیات نوشتاری آن روزگار و متون مذهبی و متن مکتوب دادگاهها و مطالبی نظیر آن تحت نفوذ دستگاه کلیسا هنوز به زبان لاتین نوشته میشد. این تفاوت میان زبان نوشتار و گفتار تا دوره رنسانس باقیمانده بود که از آن پس دوران زبان فرانسوی امروزی آغاز گردیدهاست. میانگین امتیاز کاربران: 0.0 (0 رای) 12345 امتیاز 12345 ایمیل را وارد کنید ایمیل نمایش داده شود. تعداد کاراکتر باقیمانده: 500 نظر خود را وارد کنید بازخوانی بازخوانی پس از انتشار این نظر، به من اطلاع داده شود. ارسال