چطور در اسپیکینگ آیلتس نمره بالا بگیریم؟

 
چهار نکته وجود دارد که همه بدون توجه به سطح زبان باید رعایت کنند تا بتوانند در اسپیکینگ آیلتس نمره بالا بگیرند. بطور کلی به نظر من برای گرفتن نمره بالا در قسمت های اول و سوم speaking آزمون آیلتس باید چهار نکته زیر را حتماً رعایت کنید: ساختار پاسخ جمله بندی دامنه لغت لهجه استاندارد

همه دوست دارند در اسپیکینگ آیلتس نمره بالا بگیرند. مثلاً دانشجویانی که برای ادامه تحصیل در آزمون ایلتس شرکت می کنند دوست دارند در اسپیکینگ آیلتس نمره بالا بگیرند، چون یک نمره خوب در بخش اسپیکینگ شانس آنها را در گرفتن فاند TA افزایش می دهد. همانطور که می دانید آیلتس (IELTS) به دو صورت آکادمیک (Academic) و جنرال (General) برگزار می شود (توضیح بیشتر در آزمون آیلتس چیست؟) ولی بخش های speaking و Listening آزمون های آکادمیک و جنرال مشابه هستند. اگر نوشته های من در مورد اسپیکینگ آزمون آیلتس را دنبال کرده باشید، حتما می دانید بخش Speaking در آزمون IELTS دارای سه قسمت است. برای جلوگیری از طولانی شدن، در این نوشته قصد دارم فقط به این سوال پاسخ بدهم که چطور می توان در قسمت های اول و سوماسپیکینگ آیلتس نمره بالا گرفت.

 چطور در قسمت ۱ و ۳ اسپیکینگ آیلتس نمره بالا بگیریم؟

خوب، پاسخ به این سوال کمی پیچیده است. چون برای پاسخ به این سوال ابتدا باید اطلاعات بیشتری از سطح زبان فعلی شما داشته باشم و توصیه های من برای افزایش نمره اسپیکینگ در آزمون آیلتس با توجه به سطح زبان و اشتباهات رایج شما در اسپیکینگ، متفاوت خواهند بود. اما، چهار نکته وجود دارد که همه بدون توجه به سطح زبان باید رعایت کنند تا بتوانند در اسپیکینگ آیلتس نمره بالا بگیرند. بطور کلی به نظر من برای گرفتن نمره بالا در قسمت های اول و سوم speaking آزمون آیلتس باید چهار نکته زیر را حتماً رعایت کنید:

  1. ساختار پاسخ
  2. جمله بندی
  3. دامنه لغت
  4. لهجه استاندارد

این ها چهار تا از اساسی ترین نکاتی هستند که با رعایت آنها به راحتی می توانید نمره بالاتری در اسپیکینگ IELTS بگیرید. در ادامه در مورد هرکدام بیشتر توضیح خواهم داد.

۱) ساختار پاسخ IELTS SPEAKING

همانطور که قبلاً در معرفی اسپیکینگ آیلتس توضیح دادم، آزمون اسپیکینگ آیلتس از ۳ قسمت تشکیل شده است. نحوه پاسخ در قسمت های ۲ و ۳ تقریباً مشابه هم هستند. در قسمت های اول و سوم اسپیکینگ آیلتس سوالی از شما پرسیده می شود و شما باید به آن سوال جواب بدهید. خیلی از زبان آموز ها صرفاً به کوتاه ترین صورت به سوال پاسخ می دهند و مثلاً اگر سوال می پرسد:

  • Do you like fast food?

پاسخ آنها چیزی مثل این است:

  • Yes, very much!

خوب. فکر می کند ممتحن آیلتس چه عکس العملی خواهد داشت؟ یا بهتر بگویم فکر می کنید سوال بعدی ممتحن چه خواهد بود؟ مطمئن باشید این سوال بعدی است:

  • WHY ?!

در پاسخ دادن به سوال های این دو قسمت اسپیکینگ آیلتس باید به یاد داشته باشید که به همراه هر سوالی یک WHY یا WHY NOT وجود دارد که اگر شما راجع به آنها حرف نزنید ممتحن آیلتس از شما خواهد پرسید. پس به قول معروف: چه کاریه؟! خودمون همون why و why not رو جواب بدیم دیگه! دقیقاً همینطور است. پاسخ شما باید به اندازه کافی اطلاعات در خود داشته باشد تا ممتحتن اسپیکینگ آیلتس این why و why not را از شما نپرسد. به همین خاطر من به دانشجوهایم ساختارهای زیر را پیشنهاد می کنم.

  • ساختار پاسخ در قسمت اول Speaking آیلتس 
  1. A short answer
  2. Detail

در قسمت short answer شما بصورت کوتاه به سوال پاسخ می دهید، سپس در ادامه و در بخش detail جوابتان را ساپورت می کنید. یعنی برای پاسخ کوتاهتان دلیل یا توضیح بیشتری ارائه می کنید. به مثال زیر دقت کنید. فرض کنید سوالی که از شما پرسیده شده این است:

Where are you from originally? (اصالتاً اهل کجا هستی؟)

پاسخ درست باید چنین شکلی داشته باشد:

I’m from originally from Langaruda city in the south coast of the Caspian Sea. It’s about 60 Km east of Rasht, the capital city of Guilan Province. Langarud is a rather small city with a lot of history and it is definitely a lovely place to live.

همانطور که در پاسخ من می بینید، توضیحات اضافی در حد ۱۵ تا ۲۰ ثانیه بعد از جواب سوال که ” I’m originally from Langarud ” آمده است. در پاسخ می توانید بخش های دوگانه را با رنگ های مختلف ببینید: Short Answer – Detail

در پایان detail اگر مایل بودید می توانید مثالی هم بزنید. البته پیشنهاد می کنم معمولاً در پاسخ به سوال های قسمت اول بخش اسپیکینگ، اگر الزامی ندارد و پاسختان به اندازه کافی طولانیست، مثال نزنید. دلیلش این است که اولاً با توجه به نوع سوال های قسمت اول همان ساپورت عمومی کفایت می کند و ثانیاً پاسختان طولانی می شود و به احتمال زیاد ممتحن شما را متوقف خواهد کرد. گاهی هم اصلاً سوال جوری نیست که بتوانید مثالی برایش بزنید. مثل همین سوال “اصالتاً اهل کجا هستی؟” که نمی شود مثالی زد.
  • ساختار پاسخ در قسمت سوم Speaking آیلتس 

در قسمت سوم اسپیکینگ آیلتس سوال ها پیچیده تر و عمیق تر هستند و به شما فرصت بیشتری برای پاسخدهی و اثبات ادعاهایتان داده خواهد شد. پس پاسخ در قسمت سوم می تواند و بهتر است به شکل زیر باشد:

  1. A short answer
  2. Detail
  3. Example

پاسخ به سوال های قسمت سوم Speaking آزمون آیلتس چیزی مثل یک پاراگراف Body در رایتینگ های Argument (یا همان Opinion) آیلتس است. شما دلیلی می آورید، توضیحی می دهید و در ادامه در صورت لزوم با مثالی آن را بیشتر اثبات می کنید. البته میتوانید جای example و detail را با هم عوض کنید، یعنی پس از دادن پاسخی کوتاه، مثالی بزنید و بعد توضیحتان را بیاورید. باز درست مثل رایتیتگ آیلتس. برویم سراغ یک سوال:

Do you think advertising influences what people buy?

این هم یک پاسخ :

Yes, of course. we can see advertisement in many different places. Billboards, magazines, TV shows, commercials, etc. As far as I’m concerned, when people go to a supermarket, they choose to go with what’s familiar to them than with what’s not. No matter how good the quality is, we rarely buy things we haven’t seen and, to me, that’s why companies spend a lot of money to make sure their products are seen by people, or as they would call it, CUSTOMERS!

There is also another thing. Advertisers hypnotize mass population. They patiently show you false images and you gradually believe them. For example, they show  a celebrity in luxurious clothes and entice you into buying those in spite of the fact that you really don’t need them or even can’t afford them. Or a happy person with iPhone in his hand, shown repeatedly, will make you believe that having an iPhone will bring you that happiness.

So, in  my opinion, advertising is definitely affecting what we purchase.

در این پاسخ می توانید بخش های سه گانه را با رنگ های مختلف ببینید: Short Answer – Detail – Example

همانطور که می بینید در انتها نظرم را دوباره تکرار کردم که در سوالی مثل این، یک جمعبندی، هر چند الزامی نیست، می تواند باعث شود پاسخ شما حساب شده تر و کامل تر به نظر بیاید.

۲) جمله بندی در IELTS SPEAKING

خیلی ها فکر می کنند برای گرفتن نمره ای بالا در آیلتس باید از ساختار های فوق پیچیده (!) استفاده کرد. این باور کاملاً اشتباه است. البته منظورم این نیست که از جمله های ۳ یا ۴ کلمه ای استفاده کنید. بلکه منظورم این است که شما می توانید با جملات ساده هم نمره خوبی در اسپیکینگ آیلتس بگیرید. البته به شرطی که پاسخ های شما از ساختار بالا پیروی کرده و واضح و مرتبط با سوال پرسیده شده باشند. بنابراین بیش از اینکه به فکر افزایش پیچیدگی جملاتی که بیان می کنید باشید، به قابل فهم و کامل بودن آنها اهمیت بدهید.

۳) دامنه لغت در IELTS SPEAKING

بعضی ها فکر می کنند اگر در حرف هایشان کلمات سطح بالا و به قول معروف “قلمبه سلمبه” وجود داشته باشد حتماً در اسپیکینگ آیلتس نمره بالا یی خواهند گرفت. به هیچ وجه اینطور نیست. من حتی افرادی را دیده ام که آنقدر روی استفاده از کلمات پیچیده تاکید دارند که این کلمات را به صورت نادرست استفاده می کنند و جملاتشان به نوعی مضحک به نظر می رسد. این موضوع در رایتینگ آنها هم دیده می شود. همانطور که در دامنه لغت لازم برای کسب نمره بالا در آیلتس توضیح دادم، از نظر دامنه لغت آنچه برای شما نمره می آورد استفاده از دامنه لغت مرتبط با موضوع و کالوکیشن ها است. استفاده از ساختار های گرامری مختلف با نهایت fluency (روانی کلام) بدون بکارگیری دامنه لغت مرتبط با موضوع (Topic Related Vocabulary) سوال نمی تواند به شما در گرفتن نمره بالا کمک کند. در طول سالهایی که من آیلتس و تافل تدریس کرده ام بارها و بارها به وضوح قدرت دامنه لغت موضوعی و کالوکیشن ها را در گرفتن نمره بالا در این آززمون ها دیده ام. به همین خاطر من در کلاس های آیلتس و تافل و جی آر ای و البته کلاس های رایتینگ و مکالمه خودم لیستی از کالوکیشن های رایج و کاربردی  را به دانشجوهایم آموزش می دهم تا از نظر کالوکیشن پاسخ هایشان غنی باشند. یک سری کلمات هستند که می توان از آنها در هر رایتینگ و اسپیکینگی استفاده کرد و دانستن کالوکیشن های آن کلمه و نحوه استفاده درست آنها راه گرفتن نمره بالا را برای شما هموار خواهد کرد. پس، لغت های مرتبط با موضوع و کالوکیشن ها را جدی بگیرید.

۴) لهجه استاندارد

یکی از سوال هایی که بسیاری از زبان آموزهای کلاس های آیلتس از من می پرسند این است که در آیلتس باید به کدام لهجه حرف بزنند. خیلی ها فکر می کنند اگر شما با لهجه آمریکایی حرف بزنید از نمره اسپیکینگ شما کم خواهد شد و نمی توانید انتظار داشته باشید نمره بالایی در اسپیکینگ آیلتس بگیرید. خب، این هم یکی دیگر از تصورات اشتباه در مورد آزمون آیلتس است. من با لهجه آمریکایی در آزمون اسپیکینگ آیلتس شرکت کردم و به آسانی توانستم نمره کامل (۹ از ۹) بگیرم. پس، همین نمره ۹ من مثال نقضی است برای این فکر اشتباه که در اسپیکینگ آیلتس فقط افرادی که به لهجه بریتیش حرف می زنند می توانند نمره کامل بگیرند. حقیقت این است: تا زمانی که لهجه زبان انگلیسی شما شفاف و واضح و قابل فهم و در یک کلام استاندارد باشد، به هیچ وجه از این نظر در قسمت اسپیکینگ آیلتس مشکلی نخواهید داشت. خیلی از زبان آموزهای کلاس های آیلتس من لهجه آمریکایی داشته اند و به هیچ وجه به خاطر لهجه آمریکایی نمره از دست نداده اند. فکرش را بکنید، آیلتس آزمونی است که می خواهد مهارت زبان انگلیسی شما را برای موقعیت هایی مثل کار و تحصیل بسنجد. در این محیط ها که همه بریتیش حرف نمی زنند و یا داشتن لهجه بریتیش الزام نیست. بنابراین تاکید روی داشتن لهجه بریتیش کمی مضجک به نظر می رسد، اینطور نیست؟ به هیچ وجه برای بیزینس IELTS مناسب نیست! البته این حرف های من نباید باعث شود از این موضوع غافل شوید که شما باید بتوانید لهجه بریتیش را بفهمید تا در مهارت Listening آیلتس نمره خوبی بگیرید.

 اما، ایراد در تلفظ ها و استرس های کلمات و جملات انگلیسی مطمئناً سایر مهارت های شما، مثل دامنه لغت و جمله بندی، را تحت الشعاع قرار خواهد داد.

مثلاً کلمه Progress را در نظر بگیرید. با گذاشتن استرس (تاکید) روی اول این کلمه، Progress اسم و به معنی پیشرفت خواهد بود. حال اگر Progress را با استرس روی g تلفظ کنید فعل بوده و به معنی پیشرفت کردن است.

پس باید یاد بگیرید چطور انگلیسی استاندارد حرف بزنید. لهجه اش به هیچ وجه اهمیت ندارد.

نکته پایانی:

در مجموع اگر می خواهید در قسمت اول و سوم اسپیکینگ آیلتس نمره بالا کسب کنید، رعایت چهار نکته “ساختار درست – جمله بندی– دامنه لغت مرتبط با موضوع– لهجه استاندارد” ضروری است. برای اینکه بتوانید در آزمون آیلتس از تکنیک هایی که یاد می گیرید به درستی استفاده کنید، باید آنقدر آنها را قبل از آزمون تمرین و تکرار کنید تا بتوانید بطور ناخودآگاه از آنها را استفاده کنید. اتفاقی که برای اغلب متقاضیان آزمون آیلتس می افتد این است که به محض ورود به اتاق مصاحبه Speaking، تمام تکنیک هایی که می خواستند در حرف زدن استفاده کنند از یادشان می رود و نمی توانند آنطور که باید نتیجه بگیرند. تنها راه، و تاکید می کنم تنها راه، برای اینکه بتوانید در حضور استرس اجتناب ناپذیر مصاحبه Speaking از تکنیکی به درستی استفاده کنید این است که بار ها و بارها آن را قبل از آزمون تمرین کرده و به کار ببرید. مثلاً اگر می خواهید از ساختار پاسخ گفته شده در بالا (پاسخ کوتاه و سپس توضیح بیشتر) در آزمون آیلتس استفاده کنید، باید آن را به عنوان تنها روش پاسخ دهی سوال های قسمت ۱ و ۳ در همه مکالمه های تمرینی قبل از آزمون آیلتس بکار ببرید.

منبع:esliran

ایمیل را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید